biliyormusun
sen
ne kadar güzel
kendinle başbaşa olmak
dönerken dünya tersinden
baş aşağıya giden
bir hayatta..
gülersin
içinden pis pis
dalga geçerçesine
zamanla,
ölümün bir füguran
olduğuna inanarak..
sana giydirilen elbiseye
meydan okumak
hiçten bile değil
kumaşı ne olursa olsun
ne fark eder? ..
içinde
ki
ruh
ruhu
belki bir taş
dağlarda ki yeşillik
seni kandırmaya yetsede
özünü bulandırmaya
aklı ermez..
onun parçası olmak
seni
cinnet getirircesine allak
bullak etmesi,
aslında
normal bir vukuat
farkında olursan
ama nerde? ..
zilleri takmış göbek atıyor umut..
bir sağa bir sola
mantıkta evlere şenlik..
mesele
cumaya gitmek
çarşıda pazar eylemek..
amaç
bir lokma ekmek yemek değil
göstermek
lüzumsuzluğun parçası olduğunu
bilerek veya bilmiyerek..
içteki huzur aslında
köşe kapmaca misali..
sen orda ben burda..
ne fark eder
yokluğun
can damarında? ...

(Manisa,06.09.2014)

Talat Özgen