Benim abla güçlü kadındır ,
Ne zorluklara göğüs germiş ,ne acılar görmüş,
Küçüktüm hemde çok küçük ,yıllar geçti ama ben kimseye anne diyemedim,
O büyüttü beni,
Kıyamazdı ama döverek ,söylenerek ,kimseyle paylaşmadan okuttu beni,
Düşün anne yarısı gibiydi, hiç eksiklik hissettirmedi,
Narindir biraz her dram filmine ağlar içinde benim gibi acı çekmiş çocuklar varsa eğer,
Bense uzun yıllar oldu ,gözlerim ağlamayı unuttu,
Hep düşünür ne olcam ,ne yapıcam , kimle evlenicem ,bense umursamam güler geçerim,
Öğüt vermez ama kızar bilirim,
İçimi okur anlar susar bilirim,
Bende bilirim gün gelecek ,o da beni terk edip gidicek,
Öyle bir başıma bırakmaz tabi , evlenir gözlerimin önünde en fazla,
Ve düşünürüm ,kim karşılıksız sevicek beni,
Kim koruyacak ,kim hayatım için söylenicek ,kim onun gibi öpücek beni ,
Bunları düşünür hafif bir gülümseme olur yüzümde ,hanı acılar bir tarafa sen bir tarafa gülersin,
Ogün neler olur ,ne hissederim bilmiyorum,
Hep ablam gibi bir eş isterim ,ama şunu çok iyi bilirim kimse kapatamaz o boşluğu bense gülüp geçerim...