1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1056
Okunma
Bir sen vardın, bir de ben, bu dünya aleminde.
Ne ilimde sen kaldın,ne ecesin özümde!
Bir seni, bir de beni, yazardı kalemin de.
Ne dilimde sen kaldın,ne hecesin sözümde!
Başımdaki börk sendin, adın gürzdü elimde!
Sırtımdaki kürk sendin, sendin mızrap telimde.
Sevi sendin,sevgili sen,sendin cevher belimde.
Ne çelimde mum kaldın,ne de nursun gözümde!
Şehrim sendin, köyüm sen, ben idim ayâlin de.
Gecemdin,hem gündüzüm,sen idin hayalim de!
Duam sendin,zikrim sendin,senliydi her halimde
Ne selimde kum kaldın,ne de külsün közümde!
Nermin Akkan
çel:küçük bahçe evi, sazdan ve ya kuru dallardan yapılmış kulübe.
ayâl:eş, zevce
5.0
100% (1)
Cevap Yaz