Yorgunum sensizliğin saatlerinde
yorgun gönlüm
sözcüklerim bile düş peşinde
bu can bedende yer etmişken
kanma asılsız sevenlere...

Unutamadım...
gözlerinin gözlerimdeki izlerini
unutamadım
gülüşlerini
çekilmeden üzerime kefen hadi gel...

Karanlık loş odada
düşlerim bile seni özledi
özledim tenini
mahrum kaldığım gülcemalini

Dudaklarımı aralayıp
zikrederken ismini
dar gecelerde
yokluğunun esiri şimdi
değiştirmişken yön esintiini...

Kop gel günahlarından
arındır yüreğindekini
sarmala sensizliğin saatlerini
güldür
sevindir yüreğimi...

Sensizliğin baş altımda yastığım
yokluğun üşüyen tenime yorgan
sarıldım hayallerinin benzerine
ama yinede
sen olamadılar ...

Dilimde söylediğim her kelime
içimde sızı şimdi
yüzümde yerleşen gidişin
savrulmuş yatağımın izleri
inleyen sessizliğimin sesi...

Özlemlerim bile yetmiyor sensizliğine
haram olan uykularım
hesap için düştü düş peşine
bir o kadar büyüdün
günden güne eriyen yüreğimde...

Şimdi....
hüzün dağının arkasında
çıkmazların yaşandığı zirve adında
yorgunum
mecalsizim...

Yitip bitmeden ömrüm
kuytu akşamların gizlediği hislerimi
ve...
yanlızlığım beni hapsedişini
ellerimde kaybolan gişininle avutuyor kendini...




Sevginin aşamadığı yük katlanamadığı cefa bekleyemediği ömür yok derlerde
Hani be gülüm nerdesin boş bıraktın ellerimi...


YAZAN:KADER OYUNCUSU
04/07/2013
İZMİR