bagışla benı anne
haberın bana ulaştıgında
annen hasta diyorlardı
hemen çıktım yola
sana yetişmeye çalıştımsada
sana yetişemedim
yoldaydım son nefesinde yanında olamadım
son nefesinde ellerini tutamadım
annem deyip bonuna sarılamadım
HELAlik ALAMADIM senden
dünya gözüyle sonbidefa daha
çimen yeşili gözlerine doya doya bakamadım
gözlerinin feri sönmüş son yolculuguna hazırlanmış
beyaz elbiseni üzerine giydirmişler
derin uykuya dalmışsın anne

yetim ve öksüzlük kolyesini
taktım boynuma alişmaya çalışacagım
umutla geldıgım rabim anneme can ver diye
haykırdıgım boş hastane odasından
cansız bedenini alıp senı topraga vermek
acıların en acısıdı anne

oysa ben
dagları taşları aşıpta sana gelmiştim
seni karanlıklar içinde gördükce dizlerimin bagı çözüldü
çöktüm mezarın başına
avuşlarımla okşadım mezar taşını
yatıgın topraga yüz sürdüm
cenet kokan ana kokun tüttü burnuma


canım annem ben sensiz gurbetelde ne edecegim
bayramlarda kıme gelıp kime anne diyecegım
seni burada bırakarak nasıl dönecegim anne

dugularım karmakarışık
aklım fırar ediyor
sen toprakta bense dünyada
buna nasıl dayanacagım anne

veda mektubumu başucuna bırakarak
gurbetele dönüyorum dönüyorum ama
öldügün gün öldüm bende yaşamıyorum
hakını helal ettinmi bana bilmıyorum
seni cok özleyecegim ve özlüyorum
MEKANIN CENET OLSUN ANNE

Yildiz Özcan