KARANLIK TÜNELLERDEN AKAN O GECELER

Nabız atışlarımı alerjik nezlemi,ruhumu rengimi kokumu bilen adam

sana ne diyebilirim ben şimdi

çocukluk arkadaşım gençlik aşkım

rengarenk bilyelerini çaldığım seni çıldırttığım her anın,

yüzümde sinsi gülümsemeleri var şimdi

ya okuldan kaçarken?hatırladın mı illa senide ayartırdım

sonrasında sopa vardı bizim zamanımızda

bir kulak çekerdiki o öğretmenler

eyvah eyvah koptuğunu sanırdın

ya top oynarken?o Handan hanımın sürekli camını kırardım

o tatlı annen bana gülümseyerek niye hiç kızmazdı? onu hiç anlamadım

disiplini bol bir okula özgürlük şarkılarını sunardım

sonunda okuldan atılacaktım ki müdür olan babandı imdadım

sana nasılda aşıktı o Raşel hani o musevi arkadaşım

altın sarısı saçları vardı saç başa gitmişti hani o şimdiki karın

ben senin erkek arkadaşın gibi oldum hep

duvarlara tırmanarak sarmaşıklara asılan en büyük zevki disiplinlere tekme vuran

derslerde bocalayan öğretmenlerine takılan o vurdum duymaz tavırlarım

sahi ya söylesene niye şu hayatı ciddiye almamışım ben?

haklı çıktım ama değilmi ?her şey bomboş

bak yatağımdaki boş kısım soğuk alan

yanımda kimse yok bir yerlerde çürüyor eşim dediğim


kollarında beni ömür boyu ısıtacak sandığım adam

her gece sarıldığım


YANIMDA KİMSE YOK
KARANLIK TÜNELLERDEN AKIYOR OYSA ŞU GECELER

YA O DİSİPLİN DİYE SALYALARI AKAN
ELİ SOPALI KATI KURALCILAR ONLAR
SAHİ YA

ONLAR NEREDELER?

MİRAY HANIM



binay