İkimiz beraberken günler çabuk geçerdi
Andıkça o anları hayalime yâr düştü
Sahildeki martılar elinden su içerdi
Gezinirken kumsalda yüreğime nar düştü



Bitirdik koca yılı sildik oniki ayı
Hayaller kurduk boşa, yapmak için yuvayı
Umuda katık ettik bu anlamsız davayı
Mutluluğu düşlerken şu gönlüme har düştü



Hani ben idim "sensin" diyordun alın yazım
Hani ahşap evimiz bahçede sen ve kızım
Şimdi kiminle nerde nasılsın iki gözüm
Üşüdüm ağustosta ocağıma kar düştü



Şiirden medet umar yazarım hece hece
İçime hüzün düşer bir de olursa gece
Seni çözmek imkansız kördüğümsün, bilmece
Karıştı aklım fikrim gönle ahuzar düştü



Tanımadın mı beni acep neyle sınarsın
Coşup coşup çağlarken kuruyan bir pınarsın
Üşütürken kalbimi ellere nevbaharsın
Herkese mutluluklar bana ise zar düştü


HASAN YILMAZ