Bilmezdim ağlamayı
Ağlamak için yaş mı akmalı gözlerden
Görenler taş kalpli acımasız bilirdi yüreğimi
Kaptırmazdım duygulara kendimi
Ağlamazdım gidenlerin ardından
Ama yüreğim pamuk helva gibiydi…

Hiç tahmin bile edemezdim
Günün birinde bu kadar çok büyük seveceğimi
Her gece loş rutubet kokulu odamda
Yorganı tepeme çekip altında için için ağlayacağımı…

Aklımın ucundan bile geçmezdi.
Bu kadar darmadağın olacağım
Sevmediğini bile bile nasıl yaparsın bunu bana?
Hiç mi kızmadın acımasız yüreğine?
Canım çok yanıyor… Çok!
Ağlamayı bilmezdim onu da öğrettin ya…
Bak hıçkıra hıçkıra ağlıyorum bayramın olsun şimdi…

Sahi ne oldu?
Benden nefret mi ettin? Sevmeyi hiç denemedin?
O nedenle mi her şeyi yakıp yıkıp kül ettin?
Kolay mı bu kadar bitirmek?
Hiçbir şey olmamış gibi arkanı dönüp çekip gitmek!

Sözde değil özde sevdim
Aşkı sevdayı sevmeyi öğrettin ya bana
Şimdi de yok oluşumun
Senin için kurduğum dünyamıza veda etmemin de tek sebebisin
Zorla sevdiremem kendimi
Üzüldüğüm tek şey
Hiç kimse sevmeyecek seni benim kadar
İşte o zaman
Yavaş yavaş eriyip yok oluşumu gördüğünde
Ben ölüp kara toprağa gittiğimde
Anlayacaksın değerimi…

Kolay mı sanıyorsun
Her gün sabah ezanıyla ağlayarak güne başlamayı
Çevrende ki insanlar mutluluk kahkahaları atarken
Ağlamaya mahkûm olmayı
Yalnızlığı abone yaptın bana peşimi bırakmıyor!

İş çıkışı eve geliyorum
“Ne güzel ortalık sessiz sakin şiir yazayım” istiyorum
Ve neler oluyor biliyor musun?
Kendimi sana sevdiremediğim için
Kendimden nefret ediyor kin duyuyorum.
Ağlamayı bilmezdim
İşte bunları düşündükçe iki gözüm iki çeşme ağlıyorum…

Sahi elini tuttuğun adamın farkı neydi benden
Ya da onun fazlalığı
Ben söyleyeyim mi?
Seni benim kadar sevdi mi?
Hayallerinin başrolü yaptı mı?
Aileni, arkadaş çevreni benim kadar kabullenip baş tacı etti mi?
En önemlisi hayatından vazgeçti mi?
Ben her şeyi kabullendim
Senin için hayatımdan geçtim
Ve günden güne içimde büyüyorsun
Derdime çare yok yaşamayan anlamaz…

Ayrıldık mı?
Ben yine mi yalnızım?
Nefes alamıyorum sensiz
Ağlamayı bilmezken ben
İşte bunları düşündükçe iki gözüm iki çeşme
Ağlıyorum kahrımdan…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
11.09.2014