SEN TOPRAK 1
Ne yüzün ekşir nede üşürsün.
Bütün kış kar altında uyursun.
Sesiz sedasız dinlenip durursun.
Baharı bekliyorsun sen toprak.

Çiçekler çiğdemlerle gülersin.
Arıyı kelebeği beslersin.
Kurt ile kuşa yuva verirsin.
Yaza kuzu beklersin sen toprak.

Sürüngenler altta seni işler.
Karıncayla böcek seni dişler.
Canlılar kendini sende besler.
Hayvanı doyurursun sen toprak.

Sabırla güzellikler sunarsın.
Azda yağsa yağmura kanarsın.
Seni işleyene bol bakarsın.
Bereket dağıtırsın sen toprak.

Hak insanına sen bir aynasın.
Pişmek için kazanda kaynasın.
Dağınla düzünle hep aynısın.
Çürütüp can verirsin sen toprak.

Senle bir bütündür bu alemler.
Çözüm arıyor bunca kalemler.
İnsanlıkta kemale erenler.
Sabrı sende öğrendiler toprak.

Seyidoğlu birgün sana varır.
Toprak kirlerimi bende alır.
Varım yokum buralarda kalır.
Sen bir dostsun ben seninim toprak.

30 Temmuz 2013 Berlin Ali Koçak