Şımarık.
Ruhum şımarık.
Sana dokunamıyorum.
Ondan şımarık.
Sarı Gelin şımarık.
Leyla da şımarık.
Aslı da şımarık.
Benim ruhum şımarık.
Sana yönelen duygularım şımarık.
Taş başı gibi şımarık.
Duyuyabiliyomusun yalnızlığımi ?
Yada hiç hissettin mi ?
Hissettin de geriye mi attın ?
Duymamazlıktan geldin bu koca, koskaca sevdayı.
Ellerim sana yazıyorum zannediyor herkes.
Doğrusu kime yazıyorum ?
Yalnızlığı yazıyorum.
Müziksiz yaşıyorum.
Yazıyorum.
Okuyorum önce.
Sonra yazıyorum.
Sana yazamıyorum o yüzden.
Yaralar kabuk bağlar diye uyduran kim ?
Yara yok.
Kabuk yok.
Ama kanıyor içim !
Acıların açıklayamadıgını açıkla bir gece.
Otur bir gece.
Anlat bir gece.
Uzaktan izle bir gece seni benden.
Uzaklaştırma geceyi daha fazla.
Sesini kıs sevdaların.
Unut beni.
Hatırlama.
Hatirlayinca Züleyhayı da hatırla.
Sorma.
Züleyha kim ?
Uzaklaştırma Züleyhayı.
Herkes küs sana.
Sana geniş gece.
Bana daracık bir sokak gece.
Alkışlar eşliğinde sende gece.
Bende şımarık gece.
Gecenin ruhu şımarık bi kere !
Sen yoksun bi kere.
O yüzden bu şiir yalan oldu.
Yalan yazdım.
Tahmin ediyoruz sadece.
Engel olamaz artık tahminler bana.
Çocuk.
Her kabusta var yerin.
Uzaklaştırma tahminleri.
Yokluğun ayaklarımi yerden kesti.
Kahretsin.
Bütün köprüler yıkıldı.
Bir saniye sana yazmak için vazgeçerdim kalemden.
Bugün ölüyorum.
Seni bekliyorum.
Yaşam at öldüğüm yerden.
Şımarık.
Artık ölmelerde şımarık.


Mona Roza.