Hani
Yorar ya
Ayakların seni
Gecenin bir vakti
Göz bebeklerinle inatlaşır da sâkit bekleyen kirpiklerin
Uyutmaz ya
Şerâre şerâre akan
Yorgun ve de kıygın hislerini
Hani
Salkım salkım koparır rûyalarını
uykularından birileri
Birileri
Utanmadan melûl şarkılarını çalar
Suskun sesinden
Çiğner geçer
Yağmalar ya birileri en mahrem şiirlerini
Târumâr olur
Kanar gözlerinin kıyısına demirleyen sevgilinin
O mühmel
O beşûş hâyâli
Hani dayanamaz
Katre katre boğarsın da
Nemli ifadelerinin en kuytusunda
Karalar giyinmiş yaslı kelimelerini

Yine de

Ağlayamaz

Ağlayamazsın





Bir sabah uyandığında
Avuçlarının çizgilerine düşmüş bulursun
Bir kalemlik alın yazını
Nikbin iki parantez arasında can çekişir görürsün ya
Bir infiâl anında bedbâht ettiğin
O mağmûm
O alâyişli encâmı
Hani
Ayaklarının altından çeker de birileri
Visâle müştâk sarp yollarını
Birileri
Parakaları suya salıp
Vicdansızca denizde avlar ya dolunayı
Ve
Birileri
Hâyâl kubbeden söküp
Karaya çarpar ya dilekler adadığın yıldızlarını
Kurşunları yaralar
Kanatır
Arşın bulutlu şahikâlarına dokunur
Ağlatır da duâları öfkenin sancıları

Susarsın

Haykıramazsın






Ve
Bir gün
Şerir cebin bir yalana
Süflî bir bühtâna râm olur
Kurban gider ya
O mâsûm deryadil satırların
Ciltlerce kitabın yüzünü kızartır ya hani
Makûs sayfaların
Nedensiz küser kalemine
N’isyânına isyan eder
Yazılmadan nefy duyguların
Hani
Bahanesi olmaz
Adı yoktur dersin ya sevdânın
Mecnûnca indirir birileri şakağına
Tokadını ahının
Birileri kural tanımaz
Büker bileğini
O malayâni müstehzi inadının
Ve
Adı firak olur
Mağlûbiyeti zincirlediğin
Çöl artığı gönül limanın

Yazamaz

Anlatamaz


Ağlarsın

Ağlarsın