Bütün günahlara bedel sancılar yüreğimi tırmalar
Hasretin ateşi ile yakıyordu surete düşen ayrılık
Dil ile kirlenmiş mutluluk isimsiz sözsüz bakışlar
Güzellikten alınan haz ile doyumlar param parça yollarda
Sevginin güzellikleri idi bahar yağmuru gibi gönüllere yağan
Aşkı görünce değil miydi güller utanan
Aşkın rengine ulaşamadan solan güllerde yapraklar değil mi solan
Ay değil miydi aşkı görünce bulutların ardına saklanan
Âşıkların gece karanlığında nur gibi parlayan
Manadan nasip alamayanlar aşkı attılar uçurumlara
Aşk güldüğünde inci mercan saçtı
Ah nefisler ki her zaman mercan bulurum diye
Sevmese de sevdim dedi aradığını bulamadı
Bulamayınca kendi hatasını aşka bağladı
Aşkın zarafet dolu bakışın görmediler
Gülüşündeki mercanı beş kuruşa sattılar
Onun için aşk uzaklaştı gitti kaçırdılar
Şimdiki sevmeleri aşk sandılar
Üç gün sonra bıkıp ta usandılar
Ne çölde susuz yandılar
Ne güneşin ışığında karanlığı yaşadılar
Mehmet Aluç