0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
620
Okunma
Gecenin geç bir vaktiydi
uyandığımda,
yaşayacağım binlerce günü düşündüm
birkaç gülücük ve selamlamalar
daha fazla çalışmak istemiyor
daha fazla yürümek istemiyor
her şeyi azaltarak –sevmeleri bile
öldürmek istiyorum günümü
bir kâbusu daha
Kahvaltı, iki bardak çay ve aptallıklar işte
diş fırçalamak, alışkanlıklar
hayatı ben değil alışkanlıklar yaşıyor,
hiç parçalanmayacak bir aynaya yumruk atar gibi
kıramıyorum kilitleri
bu da sadece
bir kâbus daha
Ve böyle arka arkaya
bir birini devire devire
hayatım geçen günlerle nefes alıyor
yaşayacağım birçok kâbus daha.
5.0
100% (1)
