cilveli bir çift gözün hüneridir
gönül ateşini harlatan
kimileri nadide bir has elmas gibidir
kimileriyse iblise bile şapka çıkartır
halis muhlis bir şarlatan olarak
kalpleri kalplere kırdırır

şimdi ki tüm tüylerim diken diken oldu nedense
içimde ki kor bir yangın ruhumu inletip titretmekte
üryan kalmış şu gönlümde
sızılar ardı ardına düşüyor derince yanık yüreğimin üstüne
solumda ağzı açık kalmış bir sensizlik şaşkınlığı
damla damla düşüyorsun benliğimden kan misali
yalnızlığımın yol ayrımlarındayım artık

anki vakitler hırpalıyor damarlarımı törpüleyerek
her tür töreye kafa tutan bitkinlikleri besliyorum
koptukça kopuyorsun çiğlerimin bir köşesinden
sevgiye inat arkasına bile bakmıyor ayrılık
örtüyorum tüm yaşayan duygularımı canlı canlı
bin bir meçhul cinayet işleniyor
yüreğimde gurur kibir ve adına ne varsa

karanlık sokaklar kör gözlerle görüyor da
bin bir donatılı insan yüreği hissetmiyor yanlışlığı
donuk bir sensiz kör duvarlar düşüyor hayatıma
bir türlü baş edemediğim kıpırdayan bir sızı var içimde
tam da on ikiden delip de geçiyor kişiliğimi
belli ki hiçbir zaman gitmeyecek ısısı
içimi dışımı da alt üst ederken bu aşkın sızısı

kefen kokuyor her şey ta doğuştan
sanki çürük bir yumurta kokusudur yaşamıma damga vuran
mayhoş tadına kanılıyor hayat şarabının
takma kafana be sen
sen keyfinin baharların da yaşat nefsini
ben kış gecelerinin donduruculuğunun çilesindeyim
tek tek gergef dokur gibi iyilik işliyorum geleceğime

bak işte vakit de yaklaşıyor
iyi yetiştirmelisin özünü hayatının imtihana
sen hiç peşinden gelen günahlarını bir bir topladın mı
hiç itikat girdi mi ki düşlerine
o boşu boşuna geçip giden zamanlarında
ya sahte yaşantın da bir durakladın mı
bu işin ilerisinde ne var diyerek
bin bir pişmanlıkla bir tanışıklığın oldu mu hiç
sen sevmeyi doğurana şu kadar da bir an da olsa
hiç döndün mü ki yüzünü
işte biz sevmeyi de sevilmeyi de onun adına kurban etmişiz
biz doğuştan aşığız be gülüm yaratana
var da sen istersen birazcık daha dolan yalana…



(04.09.2014) AZAP…