Yine mi sen geldin Eylül;
Benim gibi sende arsızsın
Dönüp dolaşıp aynı yere varırsın
Be hey sonbaharın ilk habercisi
Sen hiç akıllanmaz mısın?


Yağmurlar yüklemişsin sırtına
Hüzün hüzün akmaya hazırsın
Tüm günahları yıkacaklar boynuna
Mecbur Kabul edeceksin
Ruhunda saklı hazansın…


Usanıp yorulmadın senelerce
Bildiğinden şaşmadın yıllarca
Haydi, kopar yaprakları sevdiğinden
Sararıp soldur teker teker
Çırılçıplak bırak ağacı, arından utansın
Ağla üstüne birde sırılsıklam kalsın
Kara bulutlarınla ört üstünü
Rüzgârlarında teselli arasın…


Güneşi kapat gölgenle
Karamsarlık düşür gönüllere
Ayrılığın yelini estir kalplere
Özlem ateşini yak bedenlerinde
Eski bir plaktan bağırsın Alpay
‘’Eylül de gel’’ diye…


Şairlerin yüreğine ilham kaynağı
Hazan ve hüznün sarmaşığı
Şarkıların notalarda dili, damağı
Kahverenginin sarıya yolculuk tonlarının tek sahibi
Bağrında sakladığın hasretin kızıllığı…


Eylülüm;
Acılarına,
Hüznüne,
Hazanına,
Sararıp solmana rağmen
Ve
Ben gibi darbelere mahsur kalansın
Bana benziyorsun belki de ondan
Seviyorum seni ben
Hoş geldin aramıza
Doya doya yaşayacağım seni yeniden…


03.09.2014___________Seher_Yeli Seher Zerrin Aktaş