y/alan dünya
b/üyütme çocuk bırak ne olur içimdeki beni
y/ıllar ç/alma çalma içimdeki çocukluğumu hırsız olma
b/en daha hiç yaşamadım bilmem meltemli rüzgarları
b/en daha güneşin denize olan aşkını batışını görmedim
denizin üzerinde altın kelebek gibi uçuşan
altın yakamozlarını görmedim
dur yıllar büyütme beni




hayat dört düvar arasında voltada geçti bir koca ömür
ay ve yıldızları doya doya görmedim çalma yıllarımı
kirli kırık aynadaki saçımdaki sönmüş yıldızları yıdız bilirim
yıllar feleğin zokkası kalmış içimdeki paramparça senden
dışımdaki ağlamaklı partal paçoz içimdeki çocuk kalmış palyaço
hüsranlar dûçârdır karanlık
kara kara bâhtıma




ah ! yalan dünya kes artık sahte selamın sabahın
herkese başka bana başkasın ikiyüzlü yalansın dolansın
gözlerimde akan yaşlar yağlı urganda bayrama kurbanlık şimdi
hârâmīsīn yıllar kırk hârâmīlerīn kurşuna tuttu
çelme taktı vuslatımın
ârâfta kaybolan nevbâhârıma




solyanım dolu dolu kurşunlar senden kalan
ah ! yıllar acır içimdeki paramparça senden kalan
şikayet etmem hançerdir batar sızısı ince ince alıştım sol yanıma
etmem şikayet hârâmīsīn
y/a/l/a/n yıllar






27/8/2014



nurcihan *nurcıhan
İzmir