sen solgun baharımın ortasında kızıl nare
ömrüme düşmüş nazlı bir kelebeksin gülnare

ateşe koşan kelebekler şahı gülperisin
kudurmuş denizlerde bir ejderha perçemisin

bulutlar ki sensiz doruklarda gezer avare
asırlar an oldu gel artık ufkuma gel gülnare

aşk ki büyülü kokudur gömleğinde yusuf’un
goncalara renk verir şehla bakışlı efsunun

korku ve hüzün elemli bir gecedir rüya
çöllerde bitapdır ışığında değilsen süreyya

sensiz ne toprakta başak ne bulutta yağmur
dalında asılır kalır şifa kitabesi mahzun ıhlamur

bir ceylan leyla’yı yudumlar çöllerde
adın umuttur, adın selam lâl dillerde

sabirler mahzun bir hüzünle yudumlarken geceyi
kalemler yazmadı içinde olmadığın yoksul heceyi

şafağıma billur, ellerime ıtır, ızdırabıma çare
bir sulusepken ol kurudum vefasız gülnare....




ahmet uysal/04-05