6
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
710
Okunma
Geleceğe dair nice ümitler,
Besleyip hayatı çok seviyorduk
Derme çatma pahça gibi evlerden,
çevreye mutluluk dağıtıyorduk
"Gün doğmadan neler doğar" diyorduk
Hakkın tecellisine inanıyorduk
Minareden yüksek gökdelenlerde,
Gök yüzüne uzak yaşamıyorduk
Komşu ve arkadaş bizden biriydi
Akraba bağları sağlam diriydi
Kin nefret olmazdı göz ve sözlerde,
Haktan başkasına eğilmiyorduk
Günler yillar geçti geldik bugüne,
Bağlı kalan azaldı kendi özüne
Var eden değerler bilmem nerede?
Bukadar da değişim beklemiyorduk:-(
ilyas.a
Okuyup yorum ve eleştiri yazan tüm dost ve forumdaşlara, saygılarımı bırakıyorum !
5.0
100% (3)
Cevap Yaz