Kendimizle konuşuyoruz seninle,
Sisli dolunaylı gecelerde.
Düşe düşe göçebelere vereceğiz kendimizi,
Yine de daima içimizdeyiz kendimizin.
Uçurumlarımızın çoğu kendimize,
İbadet edercesine öpüyoruz düşlerimizi,
Gölgelere düşmüyorum rüzgarlı günlerde.
Her mevsim diyardı kurşunlanmış ağıtlara,
Sürçen tüm sözcüklere düşsel fragmanlar verdik,
Ruhsatsız bekçilerimize yaslanıp dilsisiz bu gece.
Düşümüzün saklısındayız üç bucak bozkır,
Sanki imgelenmiş sözcükler sağır.
Tüm bunlardan süzülüp sözüm ellerinde,
Yeniyetme cesaretinde sözlerim,
Yüklendim içimi düşümü ,
Harmanladım yıldızsız gecelere.
Sayıklamadan geçen günlerim dans eder gökyüzünde,
Kayıp bir sese düşmeden koynunda yüreğim.
Hala düşteyken gece, saatler ayarlanmışken iklime,
Zaman güze seslenir dili biten coğrafyalardan.
Tenhayız esrik düşlere, zirveden çal acıyı,
Bedeviyim gecenin eteklerinde.
Bütünsel bir senfoniyim bu gece,
Sanki sussam ellerine düşeceğim.
Dudaklarından çıkan ilk harften öpüyorum seni.