Yine aynı hikaye...
İşe gitmek için çıktım evden.
Önce botlarımı giydim,yazlıkta olsa insanın ayakları pisiyor.
Sonra teker teker indim merdivenlerden.
Güneş batmak üzere..
Mahallenin çocukları taslardan kale yapmıslar sokak arasına.
Plastik patlak bir topla futbol oynuyor.
Asfalta tebesirle birdir bir oyunu çizmis kız cocukları.
Hey gidi çocukluğum...
Memleketimi özledim birden.
Blz arkadaslar saklambaç oynardık.
Ama ne saklambaç..
Neyse...
Hafif rampa olan yolda başım dik yürüdüm,
Ve indim otobüs durağına..
Naparsın dostum benzin 5 tl.
Memurda narar o para kendi aracımıza binelim.
Toplu taşımanın neyi eksik be..fazlası bile var...
El ettim otobüse.özel halk otobüsü.
Hayret oturacak yer var.



.......



İşyerime giderken yol üstünde bir petrolün marketine uğradım.
İki petşise su iki kek iki de tuzlu çubuk kraker aldım.
Malum gece uzun, lazım olur.
Ve...
Simdi işteyim.
Sorun işte olmak değil.
Türkiye şartlarında insanın sevdiği işe yönelememesi sorun.
Karnımız doyuyor işte.
Napalım be kardes....