Çek git! Diyor yüreğim hayatta neyin kaldı
Cana yetti ereğim üşütüp beyin daldı
Mağlup olup yenildim cilve eden kaderin
Seferinden inildim gidip giden ederin.

Konuş bildiğin kadar böyle denir alimce
Anla! Kaderim çatar vuslat demir zalimce
Anlasaydım o anda aklım donup yetmedi
Nerde sevdam, ne yanda? Sızın konup gitmedi.

Varla yok arasından söyledim de çağladım
Ezik yar yarasından eyledim de dağladım
Dokusundan her şiir yakarak şanım alır
Bende onlardan! Şair bakarak canım kalır.

Baht mı kaldı gülecek kuru fikrim tamtakır
Bulup ben mi bilecek? Altın yoz, zikrim bakır
Kalem ünleyip durur can alıcım duymuyor
Feleğim teni burur yar kalıcım saymıyor.

Küçük derem dökülür dert çileli pınara
Etme yaram sökülür! Sen bileli kanara
Çarem bensiz ben onsuz beşerim silin nerde?
Mecazında aşk dinsiz! Meczubu bilin derde.

Gülsen Tunçkal