Nasıl kaçtıysa insanlar bu şehirden,
Öyle uzaklaştım bende nefretimden,kabahatimden.
Tek tek bıraktım kötü huylarımı,
Artık sadece bu yola koyuldum.
Zorlandım sanki istemediğim birşey için
Zorlandım.
Yıprandım sanki sorumluluk alamadığım şeylerle
Yıprandım.
Koptum sanki şu hayat ağacından
Yaprağıydım kopmadan önce
Şimdi savruldum durdum.
Düştüm çam altına yavaş yavaş
Karıştırmayın beni ben koca çınarın yaprağıyım.
Zor oldu kendimi bulmam iğneleyici yaprakların arasında
Ben dersimi aldım yagmurlarda ıslandığımda
Anlamaz yagmuru o yapraklar ,kucaklamamışlar ki hiç
Zor oldu ilk düşünce ilk adım .
Birer birer düştüm,ikişer ikişer dağıldım.
Teki çift görmeye başladım ,
Ne ara iki kalemim iki elim oldu?
İki defteri doldurdum?
Düşüncelerim de katlandı başımın içinde.
Bir ağır geldi sanki başım o gün ve bir o kadar hafif
Katlansın üçe beşe hayallerim,
Kanat olsun katlanmaktan,
Yaprak olarak düştüm, tırtıl olarak sürünücem belki
Ama biliyorum uçucam bir gün gökyüzünde
ÖZGÜRCEEEE...