1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1201
Okunma
onu en son gördüğümde,
adamakıllı üşümüş
tir-tir titriyordu soğuktan
sanki,
donmak üzereyken
tatlı bir uykuya dalar gibi
niyesi
nedeni
niçini olmadan
hem intihardı
hem kaçınılmazdı. . .
olmuyor işte
yaşamıyor dışarıda
ölüyor be vicdanlar
bulamayınca,
sığınacak bir göğüskafesi. . .
oysa böylemiydi
ölmeden önce
-varlığını,
kendi hükmü altına değil de
ayaklar altına alan insanlık- . . .
kafesinde,
ne umutlar
ne ölüler beslenirdi
hem yeşeren
hem dirilen. . .
topuklarından kan damlarken vicdanların,
kalemlerin
kağıtların
harflerin müflisi
rüstem emmi’min son şiiridir bu,
kıymetini biliniz. . .
..........
kıyı ege köylüsü.....
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz