"Üstat" sıfatına layık olduğumu sanmam. Lakin kalemimin dilimin döndüğünce derdimi anlatmaya çalıştım. Beni anlayan benimle olmuş demektir, ben olmuş demektir. Ne mutlu..

KIRMIZININ ÇIĞLIĞI

Güneşin son çığlıkları, acı kırmızı
Etrafta belli belirsiz bir yaban gülü kokusu,
O da yakında kırmızı olacak, acı kırmızı.
Tahta masanın üzerinde küflenmiş bir vişne suyu, acı kırmızı

Karıncaların ayak sesleri, duyulmayan
Eve girip şamdanlığı çalan az saçlı bir adam, görülmeyen
Hak edenlerden gizlenen sırlar, söylenmeyen
Adaletli bir dünya, kendi adaletini sağlayamayan.

Ve toz pembeden sonra kırmızı gösteren perdeyle yaşamaya çalışmak,
Acı kırmızı...
Terk edilmiş evlerin rüzgarda uçan kiremitleri, acı kırmızı
Bir tanesi benim,
Üzerine çakıl taşlı bir yol yapılmış mezarlık
Toprak altında belki ruhu belki de kemikleri ağlayan kardeşler,
Bir tanesi benim,
Gözyaşları acı kırmızı,
Belki de kan kırmızısı…



Hoş geldin şiir dünyasına üstat
Güzel şiirdi haz aldım okurken, yüreğine sağlık kalemin daim olsun
________________________________________________________________________________Selam