yalancı baharlara
benzedi benim ömrüm

bir alıp bir verirken,
nefessiz mi öldüm

şu dağlara taşlara
özendi de ömrüm

ben nice
yazlar kışlar gördüm

aşılmaz uçurumlar varmış aramız da
ben daha yeni yeni gördüm

kalbimi verdikçe sana
hep kendimden oldum

bu muydu sevgideki değer bu muydu
bilmem ki sende ne buldum da ne medet gördüm

hep hüsrana uğradı
şu benim garip gönlüm

beyhude sarhoş gezen
avare olmuş ömrüm

dallarımı kırarken hayat
hep acımasızlığı ihaneti gördüm

fakirdi hep mağdur olan
mazlum olan bu dünyada nicelerini gördüm

adaletin temeli nerede
nerede , hakikat gerçeğinde çok rüyalar gördüm

kabuslar aleminde dünya ve insan
dirilişle ölen bebekleri de gördüm

ömrümün sonbaharı buldum derken
aşk da kaybedenleri de gördüm

yalancı bir güneşmiş o
tılsımın da ben yanarken , kavruldum susuzluktan öldüm

tutuşmuşken sevdanın ateşi
yangınlarda imdat diyenleri de çok gördüm

malesef boşmuş dünya , boşmuş insan ,
hakikat gerçeğinde masallarla avunurken her gün her gün öldüm ..............

şiir ceylan yılmaz