Sevgisiz yüreklerin meydan ateşlerinde
Yandı kanatları Anka Kuşum’un
Ne kadar çırpınsa da ,
Uçamaz Kaf Dağına..


Hoyrat eller kopardı yediverenlerimi
Bozuldu simyası aşk iksirinin.
Damıtıp gül kokusunu kalbimin
Sakladım fesleğenlere.
Koklamasınlar diye.


Bulutlarla yarışan uçurtmalarım vardı
Kuyruğunda rengarenk hayallerim.
boncuk boncuk dizdiğim umut mücevherlerim
Kopardılar ipini,çakıldı yere.
Kapaklandım ölüm yüklü duyguların üstüne
Bu yüzden zehre batmış urganlar sallanıyor
Saçımın tellerinde .
Asmak için kendini .


Kıymet bilmez bir bağbanın elinde
Talan oldu gönlümün has bahçesi .
giyip deli gömleğimi ,
Kaktüslerden çit yapıp
Isırgan ektim her köşesine
dokunan yansın diye .

MELAHAT ÇETİNKAYA

NOT:Şiirime muhteşem yorumuyla hayat veren değerli şair dostum Ahmet Örnek ’e sonsuz teşekürlerimle ..