Sussan sonra
Dokunsan.. Ama..
Ses etmesen aşkıma..
Bir vuruşla yıkmasan hayallerimi..
Biliyorsun hayaller benim ,yüreğimse gam yeri..
Seni sevmek için Hiç kimseden izin almadım ki,
Zaten Aşk Allah’ın izniyleydi..
Aşkını yüreğime veren O değil miydi...!
Neyimiz vardı ki..İşte o aşk.herşey onun içindeydi..
Hatta kendi halinde bir sevdamız , birde çayımız..
Her gün çayım sevdamı demler ,sevdiğimi bilsen ne bilmesen ne !..
Bu sevda yüreğimin koru, sevda benim sevdam !..
Çayda benim sevda da..Sevdama vursanda, kime ne ..
Bir kere tutsan, yakalasan ruhumu..
Sonra bıraksan, bıraksanda anlasam..
Ne kadar geçici olduğunu..
Ve gözünden düşerek kırılsam..
Öyle bir kırılsam ki yüreğimin çatırdısını duysan..
Ama yürekler kırılırken ses çıkarmıyor değil mi..
Yaprağın ağaçtan düşerken hışırtısını kimsenin duymadığı gibi
Duyamazlar kalplerin kırılırken çıkardığı sesi..
Arefe gününden kalma çocukların sevinçleri gibi..
Bayrama pür telaş girdi yüreğim,
Hep bayram telaşında ama kırılarak içtim sevgini..
Ve sen hiç duymadın yüreğimin çatırdayan sesini..
Sevsen veya aşk olsan !
Aşk mı ? Bilmiyorum !..
Kader dedim kabullendim..
Gelir mi beni de bulur mu bilmem, hayata bunu söyleyemedim..
Bildiğim..
Yazsan.. Bana şiir yazacak olsan..
Parmaklarının tuttuğu kalemin olmaktı muradım..
Ama beni Hak için sevecek olsan!..
Bana şiir yazmaz beni tutardın..
Öyle bir sevgiyle tutsan..
Siyah...
Gri...
Ortası Ebruli..
Gözlerine sürme diye böyle bir aşkı çekeyim__
İster misin sevgili ?...
Yada..
Yanık..
Sıcak
Ortası ateş almış başak
Kokusunu aleviyle sinene süreyim__
İster misin sevgili ?...
Dokusan
Harf...harf
Hece..hece
Ortası Yasin sessizliğinde bir gece
Aminlerini arş-ı âlâdan akan nurlarla ruhuna dizeyim..
İster misin sevgili ?..
Öyle bir sevgiydi ki..
Her melodinin notalarında görüyordum gözlerini..
Ah sevgili..
Biliyormusun gecenin ikisine doyamıyorum !..
Vitrden az sonra teheccüde az kala..
Ruhun sanki arş-ı âlâda ,yüreğin kendi edasıyla ediyor dua..
Ve o duada, aminlerim senle kapanıyor dudaklarımda..
Biliyorum çok şey istiyordum ama Allah dilerse Allah’a ne zordu ki..
Özel bir dünya kurmalılardı bizim sevgimize__
Beynimde fırtınan,
Yüreğimde girdabın oluştuğunda..
Sen volkan olup içimde patladığında..
Ruhumuzda ki infilaklar yolundan saptığında,
Kıyametimizden kimse etkilenmemeliydi..
Biliyorsun Allah’a ne zordu ki...
Ah sevgili bir gelsen, bir halimi görsen..
Bak yine bendim her fırtınandan sonra sahilinde seni bekleyen..
Ah sevgili bir sevsen beni..
Gel bak ..
Gamzeme ektim seni..
Her güldüğümde sar yüreğimi..
Gamzeme ektim seni..Gel ..
Gamzemle deva deva bul beni..
Ey Sevgili...
Sevip de yüreğini vermeyen aşk pazarında gezer !..
Pazarcılar ancak aşkın kokusunu sezer..
Aşka talip olmayanda yürek ne gezer..
Ancak nefesi yetenler aşkın halinden geçer..
Aldığın aşksa,verdiğin nefes olmalı..
Burası aşk pazarı değil aşk mezatı..
Bu sevdaya benimle varsan bir kere ruhuma vursan..
Tutuşsan, tutuştursan..
Acaba söndürülür mü gemiler yakılmaya yüz tutmuşken..
Yada döner mi kaptan fırtına vurmuş yüreğinin seferinden..
Ah be sevgili
Islak bir şehir gibi şimdi gözlerin !..
Sirenler yükseliyor yüreğinin çığlıklarından..
Kah gün doğuyor üzerine ,kah gece çöküyor hüzünlerine..
Her batış bir gün doğumunu bekliyor gözbebeklerinde..
Islak bir şehir gibi şimdi gözlerin !..
Minarelerinden yükseliyor ezanlar , ruhumda çınlıyor sözlerin..
Yüreğin kayıyor yağmurlu yollarda ,
Her düştüğünde sızlıyor , vicdanında ki izlerin..
Yitik bir kent mi ? Yoksa harabe mi ?
Gözyaşlarınla ıslatmazsan sen bu şehri..
Kuraklaşmış çöl olursun kaybedersin benliğini..
Yine martılarını çağır , sesinde aksetsin..
Hadi ! Ruhuna bir ağaç daha dikmelisin..
Çünkü sen kurak toprakların , ıslak şehrisin..
Sen sen var ya sen sevdiğimsin..
Herkes sussun sonra sevgin dokunsun..
Hadi bir ayet tut bana içinden...
Sonunda cennet okunsun..

Şiir Nur Hayat Şuara