İster kör-kütük ol ister zil-zurna;
Sevmeye mecburum şekerim seni…
Neleri çekmedi şu deli gönlüm;
Ben ayık kafayla çekerim seni…

Bırak da gözlerin hal hatır sorsun;
Dudağın keyfince buseyi yorsun;
Kalecik Karası kenarda dursun;
Ben ayık kafayla çekerim seni…

Yokluğun dert verir varlığın ilaç;
Geliver sevdamız eylesin miraç;
Yüreğim bütünde zerrene muhtaç;
Ben ayık kafayla çekerim seni…

Dilimde duadır her zaman adın;
Vuslata beş kala canlanır yâdın;
Kim demiş çekilmez oldu bu kadın;
Ben ayık kafayla çekerim seni…

Yürek bu çaresiz dinlemez aman;
Gözlerim her vakit böyle toz-duman;
Nasılda çekilmez dedim bir zaman;
Ben ayık kafayla çekerim seni…

Güneşler batarmış yıldızlar kayar;
Gün gelir yeminler sözünden cayar;
Varlığın kalbimde yirmidört ayar;
Ben ayık kafayla çekerim seni…

Hatırım kalmasın nazlanma son kez;
Şu gönül şehrinde yeter ki sen gez;
Bir değil inan ki içime bin kez;
Ben ayık kafayla çekerim seni…

Not: Sen Ayık Kafayla Çekilmiyorsun Şiirime Naziredir.

Ali ALTINLI – 14/08/2014
Saat: 20:39