Ah Kalbim

Ah kalbim…
Ah edip ahlama n’olur.
Biliyorum derdini,
Şimdi onun yanında olup;
Kızarmış yanaklarında ısırmak isterdin.
Isırıp öylece ölmek isterdin sevinçten,
Başının göğüslerine düşüp sessizce gitmek isterdin Azrail’le birlikte.
Azrail seni alıp götürürken o yetişip seni bağrına basmasını isterdin.
Çığlık çığlığa bağırıp başını elleri arasına alıp seni uyandırmasını isterdin…
Ah sevgili, ah kalbimin sahibi, ah gülüm yetiş nerdesin sen.
Hangi yağmur seli alıp götürdü seni,
Hangi ateşin külü olup savurup gittin rüzgarla birlikte uzaklara?
Ah kalbim n’olur biraz daha sabret,
Sus yeter artık sessiz ol…
Uyu kendine, bak çocuklar uyudu anneleri huzura kavuştu.
Sen susup ta huzura kavuşturmadın beni.
N’olur sus kalbim,
Sus ve huzur ver bana.
Ah, ah kalbim… ax ax…

- ERZİNCAN-
25.03.2014

Maşuk Gültekin