İmge batağında kurumamalı şiir
Ve de
İmge sazlığında yeşermeli
Benzeşmeler sarmalı dizeyi
Anlamlar düşündürmeli okuyanını
Mana aleminde, coşmalı kalem
Şiirler sevgi saçmalı
Şiirler gülmeli
Bir tebessümü hande bırakmalı
Dudaklarda
Sevdayı yaşamalı yürek
Gül kurusu akşamlarda
Kemanının tınısını duymalı insan
Güzel şiirlere yelken açarken şair
İçinde bir huzur kümelenmeli sevdaya dair

Şiirler var sevecen
Şiirler var hüzünlü
Şairin kaleminde mutluluk
Ne yazarsa odur şiir
Ama
Bir sevda şiirinde
Çocuğun işi olmamalı
Uçurtmalar
Balonlar olmamalı
Savaşlar, kan, ölüm olmamalı
O çocuk ağlamamalı, ağlatmamalı
Tamam
Sosyal bir yara var kanayan
Savaşlar var Ülkelerde
İnsanlık dramı sürüp gidiyor
Biz istemesek de

Bir sevda şiiri düşmüş kalemden
Sevdiğini anlatıyor
Hüzün’ü, hazanı
Ayrılıkları, özlemleri, anlatıyor şair
Bir bakıyorsun Anne’ye şikayet başlıyor
Anne özlemi sarıyor
Sığınak, bir liman oluyor anne
Yüreği burkuluyor insanın
Tamam
Şair derdini bir “ummana dökme” yerine
Anneye dökmüş
Ama bu sevda şiiri
Bu şiirde Anne de olmamalı
Tıpkı çocukların
Etik olmaması gibi

Sevgi kokmalı aşk şiiri
Sevgi saçmalı
İmge denizinde boğulmamalı
Gülen gözlerden
Dalgalanan cavlan saçlardan
Buz tutmayan sevecen duygulardan
Bahsetmeli
Sarmalı, sarmalamalı okuyucuyu
Çünkü Aşk bu
Yetsin artık Lüzumsuz
Çok uzattın
AŞK olsun.

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ