Beni benden eden, mestane güzel
Onulmaz sevdaya saldın sen beni
Cavlan saçların ki, kestane güzel
Gülüşünle benden aldın sen beni
Onulmaz sevdaya saldın sen beni

Şarkıyla mest oldum teranelerde
Düştüm de çıkamam geranelerde
Kendimi ararım, viranelerde
Ne yazık ki benden,çaldın sen beni
Onulmaz sevdaya saldın sen beni

Yaban gülü bile vefalı senden
Tebessüm-ü hande,bu nasıl handan
Aşkımı boğmaya hazırsın dünden
Mervan’ı seçtin de, sildin sen beni
Onulmaz sevdaya saldın sen beni

Güzelim sen aşkı, bilmedin gitti
Bülbülün yerinde, baykuşlar öttü
İşte; deli gönlün, hasreti tattı
Niye, söyle niye, buldun sen beni
Onulmaz sevdaya saldın sen beni

Özlem nöbetleri tutturdun bana
Neler yaşamışız hele bak düne
Dilruba oldum ben desene şuna
Zavallı, saf biri, bildin sen beni
Onulmaz sevdaya saldın sen beni

Lüzumsuz yetmez mi gülden çektiğin
Gece gündüz yollarına baktığın
Bitsin artık şu canını sıktığın
Bir Ferhat misali deldin sen beni
Onulmaz sevdaya saldın sen beni

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

MESTANE: Sarhoş etme, kendinden geçirme
CAVLAN: Çağlayan
TERANE : 1. müz. Ezgi, makam, nağme.
MEST: Kendinden geçme
GERANE: Kuyu
TEBESSÜM-Ü HANDE: cezbeden gülüş
HANDAN : Şen, neşeli
MERVAN: Eşek
DİLRÜBA: Gönül çelen, gönül çalan