Bugün tutup bu şehri boğasım var ...
Kelepçe vurup bileklerini en ince yerden kanatasım
İdam mahkumu muamelesiyle hayattan silesim .

Bu şehri yakasından tutup silkesim var
Kendine gel ve birleştir bizi iki yakandan diyesim
Çıkmaz sokaklarda geçmeyen sevdamla
Duvarlara çarpıp özlemimi , yüzüne vurasım var
Beni sevmediğin yerden oturup kanatasım var yaralarımı ...

Kalabalıkların yalnızlaştırdığı bu boş şehirde durup
Özleyesim var bu gece de , sevesim birazda belki .

Yakasım var bugün bu şehri
Sevdamın ateşiyle ,
Özlemimin külleriyle birleştirip
Denize atasım var...

Nasıl seninle birlikte sevdiysem bu şehri
Kan kusuyorum olmadığın sokaklarda
Bu şehri sen varsın diye sevdiğim
Sahiplendiğim bazen de ,
Kızıp küstüğüm çocukca , şehri görmezden gelip
Çekip gidesim var bugün ...
.
.
.
Gidemem , ne senden ne bu şehirden
Nereye kaçsam sol yanımdasınız çünkü

Seni sana yazıp satırlarca
Karşında susasım var bugün
Sessizliklerimin çığlığı olmandan yorulduğumu bilmeni
Gülüşlerimin acı kahrı
Bakışlarımın iması olmanı bilmeni isteyesim var ...

Şehri suçlayıp hafifletesim var bugün vicdanımı


Bugün bu şehri susturup
Dinletesim var herkese kendimi
Susarak ...

Yine bugün en baştan
Kırgınlıkları unutup özleyesim var seni
Sevesim var bugün şehri
Ya da seni .