doymak istemediğim tek şiir sensin
hiç durmadan söylensin
kulaklarım çınlasın zarı patlayana kadar
bağırıp çağırıp ortalığı yıkana kadar
inletmeliyim ortalığı anlatmalıyım içimdeki dısardan gördüğün sessizliği
yanıltmalımıyım seni
susturmalımıyım kendimi
ne kadar zormuş ateşle su olmak
ne kadar zormuş senle ben olmak
ne kadar zormuş ekmeksız sofraya oturmak
aklımı alan ne varsa hepsı sende
gözlerın esır bende
aklımı kaybettım mı valla bende mı
anlamadığım bır kus kanat çırpar hala yuregımde
bır yanımda sus aman kımse duymasın derdınde
çıldırmaya az kaldı aşk sende bende yosun tuttu
ne yüzsüz bır sevgı kendını bır unutturmadı bır susturmadı
havalanmaya baslar gıbı ılk oncelerı
sonrası sert bır dusus hayel kırıklığı
acemı bırlıgı hareketler serı hızlı bazen sanslı ve basa sarmalı
istemem ayrılıkla ilgili en küçük şeyi
dayanamam seni bir başkasıyla görmeyi
ya hiç başlamamalı yada bitirmeli acı başka mululuk çok başka
ikisi yanyana durmuyor olmuyor yakışmıyor kalbıme
kalbım anlasa aklım almasa zaman dursa keşke sende bende.......
zamanla savaşmasam sen benı anlasan ben sana yansam
gul gıbı anlaşıp gıtsek
ama nerde hepsı hayellerde.....