Adı yalnızlıktır ayrılıkların ,
Bitmesidir bir vakit
Bitmez sandığımız mutlulukların .

Adı yalnızlıktır ayrılıkların ,
Düğümlenmesidir bir hevesin kursağımıza ,
Hissetmektir acıyı en koyusuyla,
Yakamozlu bir akşamda yitirmektir kendini ,
Kanmaktır hayatın yalanlarına.

Adı yalnızlıktır ayrılıkların ,
Düşmektir kuyuların en çukuruna .
Hani sensin de
Sen değilsin aslında ,
O eller senin değil
Şarap bardaklarına dokunduğunda ,
Gözlerinde gün batımının kızıllığı,
Saçların;
En çok ta seni onlar anlatıyor ya ..

Adı yalnızlıktır ayrılıkların ,
Atmaktır kendini
Koyu gecenin karanlığına ,
Bir sokak ötede sanırsın yitirdiklerin ,
Bu kaçıncı sokak hızla geçtiğin ,
Bu kaçıncı yalan tekrar ettiğin .

Adı yalnızlıktır ayrılıkların ,
Bir kuş kafilesini uğurlamaktır
Bir sonbaharda ,
Düşüncelerindir bölen sevinçlerini ,
Tutsaklığın hergün biraz artmakta .

Adı yalnızlıktır ayrılıkların ,
Büyütmektir hasretleri papatyalarda ,
Filizlerde kaybolan benliğimizi ,
Aramaktır kaderin tenhalarında ..

Adı yalnızlıktır ayrılıkların ,
Uyanmaktır apansız yeni sabaha ,
Odana dolan güneş ışığı
Yorgun gözlerini aralamakta ,
Birden can gelir sanki tüm vucuduna ,
İçinde bir kıpırtı hissedersin
Bu gün güneş sana doğmakta ..

Adı yalnızlıktır ayrılıkların ,
Bittiğini sandığın herşey
Bitmemiştir aslında ...

Cemil MALKOÇ