Geçti ömrümün çoğu; şimdi düşünüyorum
O heybetli hâlimi görenler nerde hani?
Birkaç adım atmaya bile üşeniyorum
Genç iken kollarıma girenler nerde hani?

Nerede eski dostlar? Birlikte yer içerdik
Türküler eşliğinde derdimizden geçerdik
İki çift tatlı söze gönlümüzü açardık
Ağzından bal damlayan yârenler nerde hani?

Aramasam, pürtelâş onlar beni arardı
Güler yüzle karşılar, hatırımı sorardı
İltifatlara boğar, muhabbetle sarardı
Yoluma gonca güller serenler nerde hani?

Cömerttim, esirgemez, paylaşırdım malımı
Her gelen talan etti çiçeğimi, dalımı
Yazık! Tutacak kimse kalmadı mı salımı?
Bir zamanlar sefamı sürenler nerde hani?

Albümdeki resimler yıpranmış benim gibi
Ne kadar güzelmişim! Boy bos, endâm sahibi
Şimdiyse tek tâlibim serin bir söğüt dibi
Sayemde başı göğe erenler nerde hani?

Zannetmeyin baharı olacak bu kışımın
Diyetini ödedim acılarla yaşımın
Artık dönüşü olmaz toprağa akışımın
Benim için canını verenler nerde hani?

Mücella Pakdemir