"Ay girsin yüreğine, karanlık gecelerde..."Şiirin başlığı ve tema...karanlık geceler ve tezadı ay ışığı...Yunus peygamberin karanlık gecesine...dalgalı denizine...ve,balıkların karnına hükmeden evrenin Sahibi'ne yöneliş bu...Öyle değil mi ya...karanlık geceye,denize ve balıklara hükmeden o kainatın Sultanı'ndan başka kim kurtarabilirdi Yunus nebiyi...?

İnsan,ruhu ile insan...diğer et ve kemiği ise birer perde ruha...Ve,karanlık diye tabir ettiğimiz ruh hallerimiz olur kimi zaman ve ay ışığı gibi bir umut,huzur,sevinç,mutluluk dalgası yayılır tüm kimliğimize...ne yaman bir karanlıktır o karanlık...Öyle deriz de o iç buhranlarımıza,halbuki sadece karanlığa benzetiriz...

İşte,Ruhlara hükmeden ve mayamıza karılmış olan latifelerimizi,sırlarımızı,duygularımızı bir huzur dalgası sarmalar da sarmalar ve mutlu oluruz,huzur buluruz..."Duanız olmasa,ne öneminiz var"Diyen evrenin Sahibine yönelmek ve sığınmaktan başka,o ay ışığı misali huzurunu duyumsamadıktan sonra,dünyanın hangi serveti boşaltır karanlığı içimizden ve ay ışığıyla doldurur ellerimzi(yüreklerimizi)

Yüreklerimize ay ışığını esirgemeyen Yaratıcımıza yüreklerimizi yönelten dua ve temennilerinize amin diyerek,selam,sevgi ve yüreklerimize tercüman oluşunuzu tebrik ediyorum...