Toprağının sahibi olamamıştı Süleyman ağa
Yıllarca ekip biçtiği ve üzerinde yasadığı
Yetmiş yaşına kadar can verdiği ve can aldığı toprağının
İntikal ettirdiğinde mahkemeye
Kaçıncı duruşmaydı ertelenen
Her birkaç ayda bir çağırılan

Düştü yollara yangılanmaya Süleyman ağa
Havada kar vardı
Rüzgar delice hırcın
Ya var olma ya yok
Soyunmuş kavak ağaçları
Dağların tepelerinde
Oymak oymak su birikintileri
Yol uzun yolcular düşünceli

Çıplaktı ovalar maviler
Uçsuz bucaksız
Hızla geçiyordu arabalar birbirini sollayarak
Ölüm uzaktı yakındı san ki yollarda varılıncaya dek son durak
Nefesle buğulanırken aracın camı
Yetmiş yıllık umudun sessizliği karartılarda yüzüyordu
Sakarya ovası suskun bolu dağı geçit vermez kar
Zamana sığar mı yollar
Işıklar uyumaz uzaklarda
Kimi kasaba kimi şehir ya da bir konaklama yeridir
Silecekler çalışmasa görünmez yol geçe ve şehir

Çorumda ve Kastamonu da pirinç tarlaları
Uzanır yeşil ırmak boyunca Amasya toprağı
Ambarlar tahıl ve meyve dolu
Git git bitmez ırmak ve yol
Çam yaprakları yeşil dağlar dumanlı
Umut canlıdır yaklaşıldıkça
Gece ayaz sabaha doğar gün karla
Araç yol alır yirmi kilometreyi bir saatte

Kasaba erken uyanır
Yolcular yarı uykulu
Sobası henüz yanmamış kahvede
Titrer yüreği ve de bedeni
Duruşma baslar dokuz otuzda
Hakim sanık sorguda
Tapusunu ister yetmiş yasında Süleyman ağa
Sahibi olamadığı yetmiş yıllık toprağının
Yaz kızım
Bir buçuk ay sonraya yeni duruşma
Keşif kararı çıkar bir sonraki duruşmada
Harçlar yatırılır borç harç
Hem de birkaç kez
Rahatsızlanır Süleyman ağa
Keşfe gelineceği zaman
Yol harcırahını elden gönderir
Şans bu ya
Yağmur yağar çamur olur
Ertelenir bir sonraki duruşmaya

Seksen beş yılın kamburu sırtında
Prostat başa bela on beş yıldır
Bakımsızlık yokluk ve hastalık
Allahın rahmetine erer sonbaharda
Mahkeme hala ertelemede
Ve son celse
Yaz kızım takipsizlik
Mezar tapusu alır en sonunda
Süleyman ağa

Zil edebiyat dergisi..mayıs-haziran..20121 sayı=18

Cemal Karsavran