bu şehirde yaman bir karanlığız seninle
dönen kendi yalnızlığının ekseninde
ıslak çocuk dudakları titrekliğinde
çirkin bir yalnızlığı emziriyor gecelerimiz
selamsız
vasıfsız
öyle de ıssız işte ...


ayrı şehirlerin aynı yıldızları altında illegal

boş eski limanlar
öldüresiye yalnızlık
yarım şarkıları savunuyor bu lanet radyolar
hiçbir güftede adın yok üstelik
üstelik ne düş varsa ötelenmiş başka seferlere
hiçbir sokakta sürtmemiş adımlarımız
yanyana gelmemiş iki öksüz adlarımız


ıslak ağaçlar kadar çıplak yağmurlara
hiçkimseyiz seninle

hiç yaşamamış
hiç bir bütün olmamış
yarım yamalak öyle

boş sayfalar kadar temiz günahlara alnımızın çatısı
iliklerimizde yaşanası bir hayatın son çatırtısı bu iklimler

kulaklarda tiz bir çığlık gibi
yırtıyoruz uyku arasında rüyalarımızı anlamsız

nü baharlar soyunuk çiçeklerinden
biz seninle hiçbirşeyden daha yavan
biz seninle aşktan geriye kalan

çekiyorum dumanını boğazımda patlatarak sigaramı
iyi olan ne varsa seriyorum üzerine
sen üşüme diye
ayazların gırtlağına yapışıyorum ateş edip de avuçlarımı sıkıyorum gebertircesine


sonra


silüetinde terkediyor gölgeden duvarlarımı



biz seninle acıyı öptürüyoruz kalbimize
ve

usulca çekiliyoruz suya hasret kıyılarımıza aleni


çok değil solmuşuz böyle çabucak
belki bir menekşe kokusu gibi
belkide bir kadeh kanyak sarhoşluğuna benzer
asılmışız ceplerimizden boşluğa

hangi hayalde denk düşeriz bilinmez
hangi sevaba gebedir hayaller
bilinmez


sen kendine iyi bak
bendeki senden daha iyi bak kor olup yakan gözlerine


aldırma bu hovarda başıboş sözlerime



ısırılmış kıyısından yakala da geceyi
ser hayalimi kuytuna

kansız biten her kavgada
biz olalım sessizce


mavzeri sen olan bu aşkın
faili ben olmuşum çok değil
biz seninle can çekişen bu aşkın
boğazını sıkmışız çok değil ...




...