Vakit gece
hatırlar oluyorum kapımın önündeki sabahlamalarını. .
gözlerim yokluğundaki varlığı arıyor yine
damla damla yanaklarımdan süzülen gözyaşlarım önüme düşüveriyor. .
ve aklıma terk edişlerin geliyor. .

Vakit gece
sessizlik yine seni anımsatıyor bana. .
ayın ışığı tıpkı sana benziyor. .
aydınlatıyor en karanlık yerleri. .


Vakit gece. .
zamanın geçmesini hiç istemiyorum . .
en çok gece seni anımsatıyor çünkü bana. .
ama sanki zaman bana oyun oynuyor. .
hızlıca akıyor. .


Vakit gece. .
bir zamanlar beni çok sevmelerin aklıma geliyor. .
gözlerin. .
bakışın. .


gece bitiyor. .
güneş ilk ışıklarını yüzüme vurmaya başladı bile. .
sen aklımdan bir türlü çıkmıyorsun ama. .
sadece gece sana biraz daha ’sen’ katıyor. .
böylece güneşin ilk ışıklarıyla seni unutma düşünceleri de sona eriyor. .


uyuma vakti geldi artık. .
seni düşlemek düşüncesiye yatağıma sokuluyorum. .
bak gördün mü
yine ’sen’
sen. .
sen. .