Sevgiye gülen yüze
Hasret kaldık
Dost dedik gülmedik
Neler neler dedik olmadı
Mutsuz insanlar çaresiz yürekler
Kireçli duvarlara çizdik resimleri
Kapanan kapılar ardında kaldı umutlarımız
İçimiz doldu yine sessizlik
İçimiz ısınmadı yalnızlığın üşümesinde
Düştük vurgun yedik
Öfkenin ateşini söndüremedik
Kireçli duvarlara mahkum olduk
Sevilesi sözleri,öpülesi dudakları özledik
Esaret mührünü vurduk duygularımıza
Bir ömür verdik sevgimize
Sabır taşı olduk
Yinede gülemedik
Ateşlendi fitilim patlayacak yüreğim
Nasıl bir hasret nasıl bir özlem bu
Umut ektim dağıldı bulutlara
Hayalini çizdim kireçli duvarlara
Bir aşk fırtınası böyle bitmesin
Kaybolmasın gözlerdeki ışıltılar
Yorgun beden,kalmadı dizde derman
Bıraktım kendimi olduğum yere
Kan çekildi sanki damarımdan
Hani sıcaklığın nerede yar
Oysa ki
Gülüşünü çizmiştim kireçli duvarlara
Bu keşmekeş yüreğimi yordu
Herkes birbirine
Bu aşkın yaratıcısını sordu
Szgn