1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1028
Okunma
Neden
nemli gözyaşlarını
paslı yüreğinde gizliyorsun
yoksa
korkularımız acılar içinde mi
buluyorlar suçsuzluklarını.
Düşlerimiz neden hesapsız
sevmelerimiz kusursuz
kuşatılmışken üstümüzdeki mavi gök.
Biliyorum yangın yerindedir
oyunumuzun sahnesi
belki zordur ama;kutsaldır
karanlığa karşı
tanrıları da utandırmak
Ömrümüzün.........sahnesinde
kapanmayacak gibi
gözleri tanrıların
-bizi seyrediyorlar-
Umudum
utandırma yasadışı özlemlerimi
Gir koluna yüreğimin
yasadışı özlemlerimizin tarihini
yeni baştan oyna
-perdeler açılıyor-
(Zamana Söz’ adlı dosyamdan)