DERT İNLEMELİ, DERT !
Sandım ki yokluğunda sevinin,
Koptu kıyameti Kaf Dağı’nın devinin!
Sonra çatısı uçtu,girilmiş dünya evinin.

Ne me lazımdı!
Ağıtların tümü haklıydı,
Bunca musibet bir adama hak mıydı ?

Duuur!
"Öyle olmaz,böyle olur"u vardı hayatın, daha!

Aha!

O da ne?

Bir anda,
Bir anda, bütün dünyalıklar bir tek zarın ucunda!
Buyur,
Buyur, burdan yak dostum!
Dün beyliğindeyken hayatın,
Bu gün hantal bir basenin oturağında postsun!

Şimdi!
İşte şimdi, zılgıt zamanıdır beyim!
Bu kadarı da fazla artık, ne deyim!

Dur gülüm dur hele!
Salma ortalığa velvele!

Bu daha bi şey değil!
Eğil!
Eğil, bak,
Teeey oradaki bozuk bağda ötüyor, bülbülün!
Hadi!
Şimdi,
Atmak için yardan kendini,
Şimdi eğiiiil!

Şiiişşt !
Nereye?

Amansız hastalıkları,
Kırılmış burun direkleri,
Al yazmalı anaları,
Makbere duvaklanmış bebekleri!

Görmeli bir de!

Onlara ne demeli?

"Beterin beteri var ,
Sen de kimsin dert" demeli,
Demeli ki,

Dert inlemeli,
Dert!