Gönül harmanında sevgi elerim
Tomurcuğa durur düşüncelerim
Çektiğim yalnızlık, işkencelerim
Şakıyan bülbülün gülü, sen yoksun

Sevgim coşkun olur, sağanak, ince
Kurul, kalbimdeki köşke keyfince
Bir bahar kanımı ateşleyince
Ümidimin nazlı tülü sen yoksun

Yemyeşil dallarım kurudu birden
Vallahi, korkarım aşkı tehirden
Sensizlik denilen müthiş zehirden
Aşkın temizleyen gölü sen yoksun

Dağlarıma neden, nasıl kar yağar
Hayalinle, aklım sevdayı sağar
Sevginin güneşi o anda doğar
O, doğan güneşin alı sen yoksun

Çile çeke çeke çilem dolmuyor
Bu aşk, buna rağmen hâlâ solmuyor
Gönlüm sensiz, hanem sensiz olmuyor
Bu sevginin gönül balı sen yoksun

Ya seven, sevilen, ya inanan kör
Yoksa mevsimler mi, sen misin nankör?
Sensizlikle geçen bütün zaman kör
Hayatımın asil dalı sen yoksun

Gören, duyan, benim halime şaştı
Yokluğunun kahrı arşa ulaştı
Dondu ümitlerim, artık buzlaştı
Yüreğimin ipek şalı sen yoksun

18.04.2009