Yarınlardan bir beklentim kalmadı
Yaşasam ne çıkar ölsem ne çıkar
Bin bir hayallerden biri olmadı
Ağlasam ne çıkar gülsem ne çıkar

Genç iken dünyayı ne hoş görürdüm
Ümitlere dolu dizgin yürürdüm
Dünya benim için döner sanırdım
Bundan böyle dönmese de ne çıkar

Boğazım da yüz binlerce hıçkırık
Hepsi yarım kalmış hepsi de kırık
Kan kustuğum ağladığım ayrılık
Vuslat çok geç kaldı gelse ne çıkar

En güzel yıllarım olmuştur heba
Bundan sonrakiler gelmez hesaba
İster ömrüm yetişmesin sabaha
Hocalar selamı verse ne çıkar

Birazcık sevgiydi belki ilacım
Ahte vefalara nasıl muhtacım
Bundan gayri dinmez gönülde sancım
Kader yüzümüze gülse ne çıkar

Bir yerlerde güzel şeyler belki var
Benim için her şey bitmiş zaman dar
Aldırmam hiç musallaya koysalar
Dostlar namazımı kılsa ne çıkar

Riyakarlık beni bu hale koydu
Ümitlerim arzularım yok oldu
Yaşadığım dünya cehennem oldu
Tanrım mahşerinde yaksa ne çıkar