Mavi düş ülkesinden masal düştü bu sefer
Kanun dışı değildi yasal düştü bu sefer.

İki garip oturmuş bir caminin önünde
Cuma namazı vakti sıcak temmuz gününde…

Halini anlatıyor yalvararak her biri
Ahları inletiyor sarmalıyor o şehri.

Büyük olan diyor ki; “Allah rızası için
Paralelin, yandaşın, gerçek cezası için
At elini cebine şu şapkama bir oy koy
Bu gün bizler doyalım yarın olsun sen de doy.”

Haykırıyor diğeri en genci en civanı;
“Yıllardır yetmedi mi kokuttunuz her yanı
Daha da diyorsun ki; “Şu şapkama bir oy koy”
Doymadın mı ey sefil milletin gözünü oy!”

“Demedik mi ey gafil demokratik açılım
Zaten diken oluyor bahsettikçe her kılım.
Bayramlıkla kefeni üstümüzde taşıdık
Düşmanla da dost olduk nice yara kaşıdık.
Hiç kimseyi dışlamak kitabımızda yoktur
Görmemezlik etmeyin icraatımız çoktur.
Yolları genişletip duble yol yapmadık mı?
Gereksiz oluşumu satıp kâr kapmadık mı?
Pensilvanya dışında var mı başka derdimiz
Huzur içinde yaşar ülkede her ferdimiz.
Özgürce yazdınız da, ne yazdınız dedik mi?
Önünüzü kestik mi, ortalıktan sildik mi?”
Darbe yapmasın diye askerleri susturduk
Savcıyı sürgün ettik hâkime kan kusturduk.
Yalancıdır kanmayın gazeteci milleti
Elbet işten atılır hak ediyor zilleti.
Çapulcunun üstüne sürmedik mi polisi
Dağıttık ya ülkenin üstüne çöken sisi?

Kendini ne zannettin üç günlük çocuk seni
Gücün yeter mi sandın patlatırım enseni.

Civan coştu kükredi; “Adam! Yeter sus artık!
Senin istediğini kabul eder mi mantık?
Yıllarca oyaladın, barış, açılım diye
Sanki sadaka verdin, sanki verdin hediye.
Yaptığın da meydanda artık yapmadığında
Uykuların mı kaçar gücü kapmadığında.
Her seçim arifesi sözleri düzüyorsun
Sana kanan kesimi sonradan üzüyorsun.
Haydi, ben küçüğüm de yüzüme bakmıyorsun
Unuttun diğerini onu hiç takmıyorsun.
Büyüyor seviliyor artık halkın gözünde
Milyonları sürükler zira nur var yüzünde.
Çekilirim aradan gün gelir gerekirse
Hiç birine kırılmam halkım ona verirse.
Yetki tek olmamalı bu gidişe denir dur!
Görevine devam et artık yerinde otur!”