elimle koyduğum geleceğimi, tek kalemde yırttım
kim beni sevmişse dövdüm ,sevecek olanları da yırttım
Leylaları çöle sürdüm, Mecnunları sel yaptım yırttım
Kim varsa geçmişimde , akşam sefası diktim yırttım



gelecek, hercai menekşelerin telvelerini yırttım
uzayan geceleri , kısalan gündüzleri yırttım
kim beni üzmüşse, paslı çeşmelerde yırttım
umutla dolaştığım caddeleri, fren sesinde bitirdim yırttım




perçemi düşmüş düşüncelerimi yırttım
uzaklardan beklenenleri , masadan düşürdüm yırttım
ayyaş düşlerimde ,aş erdiğim hayal dünyamı yırttım
çeyiz sandığımdaki keşkeleri, belkileri, sankileri yırttım




umutları, ümitleri ,beklentileri yırttım
ben yanarken ,yakanları içimin denizinde yırttım
eğilip tutmaya çalıştığım baharları yırttım
hepiniz haydan geldiniz , huysuzluklarınızı yırttım
uçun kuşlar uçun İzmir’e doğru, İzmir’in kavak yellerini yırttım




SERDAR SAN - İZMİR , pazar 20.07.2014

*