,

Bir melâlin gölgesinden çıkmadan,
Bir melâlin mahşerinden geldiler!
İflâh olmaz her yiğit dert çekmeden,
Ben yitik bir şeyda idim bildiler!
Yâr varılmaz hâlâ dedim, güldüler!

Var mı aşkın pençesinden sıyrılan?
Mutlu olmaz sevdiğinden ayrılan,
Ayrılıklar göğsümüzde kör yılan,
Her hayâlim hüsran olup kaldılar!
Aşk ateşten cilâ dedim, güldüler! ..

Ağla artık gönlümün gam bülbülü,
Bahçelerden el çekerken gün tülü,
Akşam akşam açtı hüznümün gülü,
Aklımızdan fikrimizden çeldiler!
Her çiçek bin belâ dedim, güldüler!

Aşkı söyler her sözüm her satırım,
Nazlı yarim bilmemiş hiç hatırım,
Elvan elvan gül kokarken ıtırım,
Sevdiğimden koprdılar, aldılar!
Her gönül Kerbelâ dedim, güldüler!

Sen kamışsın, ben kamıştan bir ney’im,
İnlerim hep, şaşkınım, derdimleyim,
Gözlerimden kan süzülsün neyleyim,
Bir can olduk, bizi bizden çaldılar!
Aşk güneştir billâ dedim, güldüler!

Sen gelirsin okyanustan, bahriden,
Her mihnetin her firkatin kahri sen,
Mihrî’dendir yâr külüngler Mihrî’den,
Senden evvel karlı dağlar deldiler,
Ben bir ismim Leylâ dedim, güldüler!

Çağlar oldu her buluttan yağdığım,
Kan revandır kirpiğimden sağdığım,
Nerdesin yâr, gözlerinden sevdiğim?
Rengin aldım gülşenimden sildiler,
Nerdesin yâr hâlâ dedim, güldüler!



______________________yitikoza n

Durmuş Kaya