1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
959
Okunma
Yazarken kalem ayrılık sözünü,
Tezene hasretlik teline vurur.
Üflerken rüzgarlar özlem közünü,
Ömür tezgahım da hep seni dokur.
Sevda üstüne, düşerken yıldırım,
Buluttan yorganıma sarınırım,
Resmi geçit yaparken anılarım,
Gözlerim yalnız sensizliği okur.
Sarmaşık güller gibi olamadık,
Elimi belimize dolamadık,
Halimiz nedir diye soramadık,
Dertleri kaynattık hep fokur fokur.
Hayal ile gerçeğin ortasındayız,
Bir ömrün bilinmez noktasındayız,
Ne başlangıçda ne de sonundayız,
Gidiyoruz öylece takır tukur.
18.07.2014
Adil ÜREKSOY
’’Adil’’ce’’
5.0
100% (2)
Cevap Yaz