0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
5800
Okunma
Yel vurdukça hep sallanırım,
Götürür göz yaşımı rüzgar,
Uzak diyara yollanırım,
Savurur dallarımı rüzgar.
Ümitle beklerim dalımda,
Resmin belirir göz yaşımda,
Sevda yelidir eser başımda,
Kavurur saçlarımı rüzgar.
Bir şimşek çakar,sonra boran,
Kopar fırtına,korkunç tufan,
Yok yanımda dalımı tutan,
Dağıtır dört bir yana rüzgar.
Umut nedense tükenmiyor,
Uzanacak bir el bekliyor,
Aydınlık bir türlü gelmiyor,
Söndürür ümidimi rüzgar.
İçimdedir buğday başağı,
Rüzgar söndüremez ışığı,
Tufan yıldıramaz aşığı,
Buldurur maşukunu rüzgar.
17.05.2012
Adil ÜREKSOY
’’Adil’ce’’
