asırlardır hep aç özüm ,aşk-a sevgiye
bir ilaha tapar gibi taptım,muhtaç oldum ilgiye
kime inansam kime güvensem , döndüm viraneye
vuran vurana , kıran kırana ,
bu dünya zaten dönmüş tımarhaneye

yoruldum her gün her gün , insanların sır düğümünü çözmekten
anlamı yokmuş hayatın , yaşarken ölüp ölüp dirilmek ten
ne istedin tanrım benden , bıkmadın mı kaderime oyun etmekten
ben bıktım artık yoruldum , bu dünyada boş havanda su dövmekten

ne getirdi ki umutlarım , yarınlarda kalmamış ki mutluluklarım
korkar oldum şu dünyada ,bir gün ölüp de göçüp gitmekten
zaman denen devran dönmüş ,sanki hayat denen kumarhanedeyim ben
ne kazandım bu dünyada ben , bıktım artık bir dokunup bin ah işitmekten

ömrüm bir mercek altına girmiş sanki sırra kıdem Tekâmül de incelenmekteyim ben....





c.ceylan yılmaz